معاینه مقعدی یا آنوسکوپی (HRA) چیست؟

در واقع معاینه مقعدی (آنوسکوپی) آزمایشی است که می‌تواند به شناسایی هرگونه ناهنجاری در کانال مقعد و پوست اطراف آن کمک کند.

مطلب مرتبط: مقعد چیست؟

آنوسکوپی با وضوح بالا (HRA) به جای ذره‌‌بین در آزمایش استاندارد، از میکروسکوپ استفاده می‌کند. این بدان معناست که مشکلات را می‌توان خیلی زودتر تشخیص داد، به همین دلیل است که من این سرویس را ارائه می‌دهم.

HRA می‌تواند سلول‌های غیرطبیعی را در پوشش مقعد و راست روده شناسایی کند، بنابراین برای غربالگری بیماران پرخطر، تشخیص ضایعات مشکوک مقعدی و همچنین نظارت پس از درمان سرطان مقعد بسیار مفید است.

چرا آنوسکوپی (معاینه مقعدی) انجام می‌شود؟

متخصص گوارش شما ممکن است برای مشخص کردن علت یبوست، خونریزی مقعدی، اسهال و سایر علائم مرتبط، آنوسکوپی تجویز کند که می‌تواند نشانه‌ هر یک از شرایط گوارشی زیر باشد:

• زخم و آبسه مقعدی: که نشان دهنده عفونت، کولیت اولسراتیو، بیماری کرون یا سایر شرایط گوارشی است.
• پولیپ: رشد گوشت اضافه در مقعد یا رکتوم که می‌تواند نشانه سرطان باشد.
• شقاق (اعم از حاد یا مزمن): ترک در پوشش مقعد و رکتوم ناشی از یبوست یا ضربه مکانیکی
• بواسیر یا هموروئید: وریدهای برآمده‌ای که خارش یا خونریزی دارند، که معمولاً در اثر چاقی، بارداری، زور زدن در مدفوع یا بلند کردن اجسام سنگین ایجاد می‌شوند.
• بررسی علل درد
• التهاب یا عفونت مقعد
• افتادگی راست‌روده
• فیستول مقعدی
• آبسه پری آنال
• کندیلوم
• سرطان رکتوم

آنوسکوپی می‌تواند به متخصص گوارش شما کمک کند تا درمان مناسب را برای شرایط خاص شما تعیین کند، یا اگر آزمایش‌های دیگری برای کمک به تأیید تشخیص وجود دارد.

مراحل معاینه مقعدی

معاینه مقعدی با آنوسکوپی به روش زیر انجام می‌شود:

• پس از مراجعه بیمار باید لباس خود را از کمر به پایین درآورد یا لباس بیمارستان را بپوشد.
• سپس از آن‌ها می‌خواهیم که به پهلو روی تخت معاینه دراز بکشند و در وضعیت جنینی قرار گیرند (پاها به داخل شکم جمع شود)
• نیازی به بیهوشی یا آرامبخش نیست، اما ما از ژل بی حس کننده برای راحت تر کردن معاینه استفاده می‌کنم. سپس از بیمار می‌خواهیم چند نفس عمیق بکشد تا به شل شدن عضلات مقعدی کمک کند.
• برای آنوسکوپی با وضوح بالا، ابتدا آنوسکوپ روغن کاری شده (که یک لوله فلزی یا پلاستیکی کوتاه است) را وارد می‌کنیم و سپس گاز یا سواب پنبه‌ای آغشته به محلول ملایم و سرکه مانند را داخل مقعد قرار می‌دهیم. این محلول با پوشش رکتوم (مخاط) واکنش نشان می‌دهد و به برجسته کردن مناطق مشکوک کمک می‌کند.
• گاهی اوقات، رنگ‌های ید ممکن است برای کمک به آشکارسازی سلول‌های غیرطبیعی در مناطق نگران کننده استفاده شود. از آنجایی که آنوسکوپ از بزرگنمایی بالایی استفاده می‌کند، به این معنی است که می‌توانیم این بافت‌ها را بسیار واضح تر ببینم.

مزایای معاینه مقعدی با آنوسکوپی

در حالی که آنوسکوپی با توجه به این واقعیت که شامل وارد کردن یک جسم سفت و سخت در مقعد شما می‌شود، می‌تواند یک روش ترسناک به نظر برسد، اما یک ابزار تشخیصی بسیار مهم است که شما را به تعیین بهترین روش برای علائم نزدیک‌تر می‌کند. در زیر به برخی از مزایای معاینه مقعدی با آنوسکوپی اشاره شده است:

بدون بیهوشی: این روش به استفاده از داروهای بیهوشی و استراحت نیازی ندارد.

بدون ریسک: آنوسکوپی یک معاینه مقعدی ساده است که معمولاً با خطرات یا عوارض همراه نیست.

تصویربرداری دقیق از مقعد و راست روده: این امکان را برای تشخیص مناسب شرایط دستگاه گوارش تحتانی قبل از پیچیده شدن و دشوار شدن درمان آنها فراهم می‌کند.

روشی با حداقل ناراحتی: با روغن کاری مناسب، فقط می‌توانید یک احساس خفیف نیشگون گرفتن را تجربه کنید.

علاوه بر این، از آنجا که آنوسکوپی یک روش سرپایی نسبتاً سریع است (فقط حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد) که نتایج آنی را ارائه می‌دهد و شامل استفاده از داروهای بیهوشی نمی‌شود، متخصص گوارش می‌تواند یافته‌های خود را فورا با شما در میان بگذارد.

بعد از معاینه مقعد با آنوسکوپی مشخص می‌شود که آیا آزمایش‌های اضافی مانند کولونوسکوپی ضروری است یا خیر؟

از معاینه مقعدی چه انتظاری دارید؟

همانطور که اشاره کردم، این یک روش معمول است که می تواند در ۱۰ تا ۳۰ دقیقه انجام شود. اگرچه ممکن است ناراحت کننده باشد، اما به سرعت تمام می‌شود و فرد بلافاصله می‌تواند به فعالیت عادی خود ادامه دهد. آماده سازی خاصی لازم نیست، اما برخی داروها و مکمل‌ها می‌توانند خطر خونریزی را افزایش دهند:

• آسپرین
• ایبوپروفن
• ویتامین E و گیاهان خاص

۲۴ ساعت قبل از معاینه مقعدی، افراد باید از استفاده از هر گونه دوش، تنقیه یا کرم‌هایی که روی کانال مقعد استفاده می‌شود، خودداری کنند. اجتناب از رابطه جنسی مقعدی نیز مهم است.

پس از معاینه مقعدی چه اتفاقی می‌افتد؟

این یک روش سرپایی است، به این معنی که پس از انجام آن بیماران می‌توانند فعالیت‌های روز خود را ادامه دهند. نتایج معمولاً در عرض چند روز آماده می‌شوند و سپس در صورت نیاز گزینه‌های درمانی را با بیمار در میان می‌گذاریم. این می‌تواند شامل لیزر، جراحی یا درمان موضعی باشد.

نوشته مراحل آنوسکوپی (معاینه مقعدی) چیست و چرا انجام می‌شود؟ اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

البته توصیه می‌کنیم بعد از معاینه و تشخیص پزشک از دارو و درمان‌های خانگی برای بیماری استفاده کنید. زیرا قبل از استفاده، باید بطور کامل با میزان و نحوه مصرف شیاف هموروئید آشنا باشید.

مرتبط: دکتر بواسیر

این بیماری در دو نوع داخلی و خارجی بروز پیدا می‌کند. هموروئید داخلی معمولاً بدون درد و بدون علامت است، در حالی که هموروئید خارجی معمولا دردناک و آزاردهنده است. البته هموروئید پرولاپس وریدهای متورم داخلی هستند که از مقعد بیرون زده و باعث خونریزی و درد می‌شوند و بر اساس شدت بیرون زدگی چهار درجه گوناگون دارند. 

در شرایطی که بیرون زدگی شدید باشد یا مدت زیادی از شروع علائم بیماری گذشته باشد، تنها گزینه‌های پیش روی شما عمل جراحی و لیزر بواسیر است. بنابراین استفاده از شیاف آنتی هموروئید در همه شرایط مناسب شما نیست.

شیاف آنتی هموروئید برای چیست؟

شیاف آنتی هموروئید یک داروی جامد اما موضعی است که برای کاهش علائم و درمان بواسیر تجویز می‌شود، اما گاهی در بهبود سایر التهابات و عارضه‌های مقعدی هم موثر است. انواع شیاف هموروئید به شرح زیر است:

• شیاف حاوی ماده فعال فنیل افرین که به کوچک شدن رگ‌های خونی کمک می‌کند، زیرا رگ‌های خونی گشاد شده منجر به هموروئید می‌شود. این شیاف به تسکین سوزش، درد و تورم ناشی از بواسیر کمک می‌کند. عوارض جانبی بالقوه شامل افزایش فشار خون و خونریزی مقعدی است.
• شیاف آنتی هموروئید کالمول حاوی اکسید روی است و به تشکیل یک سد محافظ در برابر تحریک ناشی از مدفوع کمک می‌کند. این شیاف از پوست ملتهب محافظت می‌کند و باعث می‌شود حرکات روده کمتر دردناک باشد. عوارض جانبی بالقوه شامل کهیر، خارش یا بثورات پوستی است. 
• شیاف Anusol-HM حاوی هیدروکورتیزون است، یک استروئید که خارش و تورم را در راست روده و مقعد درمان می‌کند. این شیاف به تسکین اسهال خونی، درد مقعدی و خونریزی در ناحیه مقعد کمک می‌کند. عوارض جانبی بالقوه شامل تغییر رنگ پوست در اطراف ناحیه رکتوم، سوزش و خشکی است. 

نحوه مصرف شیاف برای هموروئید (طریقه قرار دادن)

شیاف‌ها به طور کلی بدون نسخه در داروخانه‌ها در دسترس هستند اما توصیه می‌کنیم بدون تجویز دکتر از آن‌ها استفاده نکنید. این دارو را طبق دستور پزشک می‌توانید دو تا چهار بار در روز، ترجیحا بعد از اجابت مزاج و با رعایت نکات زیر مصرف کنید:

• دست‌های خود را کاملا با صابون و آب بشویید
• نرمی شیاف را بررسی کنید
• اگر شیاف خیلی نرم است، چند دقیقه در یخچال بگذارید
• در صورت تمایل، دستکش بپوشید.
• از یک ژله روان کننده محلول در آب استفاده کنید و آن را روی نوک شیاف بمالید. همچنین می‌توانید ناحیه رکتوم خود را با آب کمی مرطوب کنید.
• به پهلو دراز بکشید و ساق پا را صاف و پای دیگر را به سمت شکم خم کنید
• عضلات مقعد را شل کنید و شیاف را قرار دهید تا زمانی که از اسفنکتر عضلانی راست روده (در بزرگسالان حدود یک اینچ عمق) عبور کند.
• چند دقیقه دراز بکشید تا مطمئن شوید که شیاف خارج نمی‌شود.
• پس از استفاده دست‌های خود را کاملا بشویید.

عوارض شیاف هموروئید چیست؟

شیاف‌ هموروئید می‌تواند عوارض جانبی داشته باشند. این به نوع شیافی که انتخاب می‌کنید و ماده فعال آن بستگی دارد. برخی از عوارض جانبی عبارتند از: 

• درد یا سوزش رکتوم
• خونریزی از راست روده 
• خشکی یا تغییرات پوستی در اطراف مقعد

• واکنش های آلرژیک (تورم و بثورات پوستی)
• مشکلات تنفسی و درد قفسه سینه 
• احساس ضعف یا سبکی سر
• ضربان قلب سریع یا نامنظم

اقدامات ایمنی هنگام بروز عوارض

با توجه به مواد فعال موجود در شیاف بهتر است قبل از شروع مصرف با پزشک خود مشورت کنید. اگر به مواد فعال (مانند هیدروکورتیزون) حساسیت دارید یا عفونت پوستی دارید، پزشک شما را از مصرف این دارو منع می‌کند. 

همچنین بروشور داخل جعبه دارو را حتما مطالعه کنید و شیاف را بیشتر از مقدار توصیه شده استفاده نکنید. استفاده طولانی مدت بسته به برند و نوع شیافی که انتخاب می‌کنید، ممکن است عوارض جانبی زیادی داشته باشد.

میزان تاثیر شیاف در درمان بواسیر

شیاف هموروئید در افراد مبتلا به بواسیر داخلی اثربخشی بالایی از خود نشان داده است که شامل تسکین موقت و کاهش علائم رایج مانند درد، تورم و خونریزی است.

اما با اینکه شیاف‌های هموروئید می‌توانند تسکین قوی داشته باشند، نباید به عنوان یک راه حل دائمی استفاده شوند. این امر به ویژه در صورت داشتن بواسیر عود کننده، صادق است.

نوشته طریقه مصرف شیاف آنتی هموروئید و عوارض احتمالی اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

مشاوره و درمان فوری هموروئید در درمان کلینیک ? ۸۸۸۷۰۸۹۶-۰۲۱

تاثیر وازلین در درمان بواسیر

ژل نفتی وازلین از گذشته به عنوان یک ماده برای درمان خشکی پوست و حتی تسریع روند بهبودی زخم‌ها کاربرد داشته است. همچنین به دلیل خاصیت روان کنندگی گاهی در ناحیه مقعد هم مورد استفاده قرار می‌گیرد اما نباید در داخل رکتوم و مقعد استفاده شود.

هیچ منبع معتبری در مورد تاثیر وازلین برای درمان بواسیر وجود ندارد.اما با توجه به خواص ترمیم کننده و روان کننده این ماده، می‌توان از آن به عنوان یک روش درمان خانگی بواسیر کمک گرفت. اینکار علاوه بر روان کردن مقعد و عبور راحت تر مدفوع، به ترمیم علائم و التهابات هموروئید و کاهش علائم خارش و سوزش این عارضه کمک خواهد کرد. البته برای پیشگیری از عوارض نباید بیش از اندازه و به مدت طولانی از وازلین در اطراف مقعد استفاده کنید.

بواسیر یا هموروئید اغلب به دلیل ایجاد فشار و آسیب به عروق دیواره مقعد ایجاد می‌شود. این عارضه در نوع بواسیر خارجی و داخلی ایجاد می‌شود و با علائمی مثل خونریزی، بیرون زدگی و درد و سوزش همراه است.

مرتبط: درمان بواسیر خارجی | درمان بواسیر داخلی

طریقه استفاده از وازلین برای درمان بواسیر

پس از شستشوی کامل مقعد و ترجیحا بعد از هربار دفع از این ژل استفاده کنید. مقداری از وازلین را روی انگشتتان ماساژ دهید تا کمی گرم شود، سپس آن را به آرامی در دهانه خارجی و اطراف مقعد بمالید.

سعی نکنید آن را بیش از حد در داخل مقعد استفاده کنید، زیرا می‌تواند باعث بدتر شدن هموروئید شود. استفاده از وازلین در دهانه خارجی مقعد با روان کردن مسیر مدفوع به خروج آسانتر آن کمک می‌کند.

گاهی استفاده از این ژل بعد از عمل هموروئید هم در بهبود سریع‌تر این عارضه موثر است اما بهتر است با تایید پزشک مصرف شود.

سایر خواص وازلین

از وازلین در موارد زیر هم استفاده می‌شود:

• ضد آفتاب برای محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش
• به عنوان وسیله ای برای جلوگیری از اسکار
• یکی از مواد تشکیل دهنده لوسیون‌های پوست
• برای محصولات آرایشی و بهداشتی
• جلوگیری از راش پوستی در کودکان
• بهبود دست‌ها و لب‌های ترک خورده
• رفع لکه‌های پوستی

به دلیل خواص بی شمار این ماده، جای تعجب نیست که مردم از وازلین به عنوان روشی برای درمان هموروئید استفاده می‌کنند.

نوشته طریقه استفاده از وازلین برای بواسیر و میزان تاثیر آن اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

درمان جوش تناسلی زنان و مردان معمولا با رعایت بهداشت مناسب و مصرف دارو امکان پذیر است. در ادامه به بررسی علت، علائم و تفاوت تبخال و زگیل تناسلی با جوش خواهیم پرداخت:

مطلب مرتبط: زگیل تناسلی چیست؟

علائم جوش تناسلی در زنان و مردان

جوش تناسلی به شکل برآمدگی‌های کوچک و قرمز رنگ که ممکن است نوک آن‌ها سفید و پر از چرک باشد، در اطراف نواحی تناسلی ظاهر می‌شود. ایجاد اصطکاک به دلیل لباس‌های تنگ، عرق، ترشحات بدن، موهای رشد کرده در زیر پوست و فولیکول‌های مو ملتهب (به نام فولیکولیت) همگی می‌توانند باعث ایجاد جوش‌های تناسلی شوند.

تفاوت زگیل تناسلی و جوش چیست؟

زگیل تناسلی و جوش تقریبا ظاهری مشابه دارند، اما تفاوت‌های قابل توجهی بین این دو وجود دارد. زگیل تناسلی توسط ویروس HPV معمولاً به صورت برجستگی‌های گوشتی رنگ و کوچک ظاهر می‌شوند که به صورت تکی یا خوشه‌ای رشد می‌کنند.

اما آکنه یا جوش تناسلی یک بیماری پوستی ناشی از بسته شدن منافذ است و به شکل برجستگی‌های قرمز، سرسیاه و سرسفید مشخص می‌شود.

مراجعه به پزشک و تشخیص جوش یا زگیل تناسلی ۸۸۸۷۱۰۷۸-۰۲۱

جوش تناسلی در دختر مجرد چرا ایجاد می‌شود؟

جوش‌های تناسلی در دختران و پسران نوجوان شایع‌تر هستند و ارتباطی با روابط جنسی و بیماری‌های مقاربتی ندارند. جوش‌های واژن معمولا بی ضرر هستند و خود به خود از بین می‌روند.

این زائده‌ها مسری نیستند و در اثر عوامل مختلفی از جمله پوشیدن لباس‌های تنگ، عفونت فولیکول‌های مو یا واکنش به پارچه یا صابون ایجاد می‌شوند. یکی از دلایل شایع ایجاد جوش در نواحی تناسلی، روش‌های اصلاح موی زائد با تیغ و اپیلاسیون است.

علل ایجاد جوش

با توقف ریزش سلول‌های پوست و گیر افتادن چربی، باکتری‌ها می توانند رشد کرده و باعث التهاب شوند که این امر منجر به قرمزی و تورم می‌شود. جوش‌ها به دلایل زیر ایجاد شوند:

• موهای زائد ناشی از اصلاح 
• فشار، مانند لباس های تنگ
• رطوبت
• آلاینده ها
• شستشوی پوست
• چیدن در پوست
• فشار
• تغییرات هورمونی
• داروها (به ویژه آنهایی که حاوی هورمون‌هایی از جمله لیتیوم و کورتیکواستروئیدها هستند)

سایر عوامل:

عفونت‌های مقاربتی (STIs): تبخال تناسلی که توسط ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد می‌شود. علائم می‌آیند و می‌روند، اما ویروس تا آخر عمر با شما می‌ماند.

زگیل تناسلی هم یک بیماری شایع مقاربتی است که توسط ویروس HPV پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شود. این رشد بیشتر شبیه گل‌های گل کلم است تا جوش.

مرتبط: درمان زگیل تناسلی

تگ‌های پوستی، فلپ‌های کوچک پوستی در نواحی ایجاد می‌شوند که پوست ساییده می‌شود. آنها بی ضرر هستند اما خود به خود از بین نمی‌روند.

علل غیر معمول، از جمله کیست بارتولین. اینها زمانی اتفاق می‌افتند که غدد دو طرف واژن مسدود می‌شوند. ناحیه ملتهب می‌شود و چرک جمع می‌شود.

درماتیت تماسی: واکنشی به موادی که با ناحیه تناسلی تماس دارند که شامل موارد زیر است:

• کاندوم یا روان کننده
• اپلیکاتورهای دوش یا مایع
• دستمال مرطوب زنانه
• پودر لباسشویی
• محصولات حمام معطر
• منی
• عرق کردن
• تامپون یا نوار بهداشتی
• ادرار
• ترشحات واژن

فولیکولیت: فولیکولیت ممکن است به دلیل عفونت فولیکول‌های مو و دلایل زیر اتفاق بیفتد:

• موهای رشد کرده به زیر پوست
• سوختگی تیغ
• لباس‌های تنگ

• هیدرآدنیت چرکی: یک بیماری پوستی که غدد عرق در کشاله ران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های چرکی شود که پس از درمان عود کرده و جای زخم باقی می‌ماند.
• مولوسکوم کنتاژیوزوم: یک عفونت ویروسی که باعث ایجاد ضایعات در ناحیه تناسلی می‌شود. این رشد گاهی اوقات در ناحیه تناسلی اتفاق می‌افتد و از بین رفتن جوش‌ها ممکن است ماه‌ها طول بکشد.

لازم است به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر جوش‌های تناسلی بطور مرتب بروز پیدا می‌کنند یا برای شما دردناک و آزاردهنده هستند نیاز به بررسی بیشتر دارند. همچنین اگر با توجه به سوابق روابط جنسی‌تان نگران هستید که آن‌ها جوش نباشند، حتما در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.

مرتبط: دکتر زگیل تناسلی

راه‌های درمان جوش تناسلی 

جوش‌های واژن اغلب می‌توانند خود به خود از بین بروند. اما در غیر این صورت، باید یکی از روش‌های درمانی زیر را انتخاب کنید. اولین قدم برای تصمیم گیری برای درمان صحیح، کشف علت جوش است. فرد می‌تواند محصولات، فعالیت‌ها یا سایر عواملی که ممکن است باعث جوش تناسلی شوند را تشخیص دهد.

محرک ها را حذف کنید

هنگامی که علت تحریک یا عفونت شناسایی شد، استفاده از منبع معتبر محصول یا انجام فعالیت را متوقف کنید.

به عنوان مثال، اگر اصلاح باعث ایجاد جوش شود، فرد می‌تواند با استفاده از یک تیغه جدید و تراشیدن در جهت رویش مو، تحریک را کاهش دهد.

بهداشت را رعایت کنید

گرما و رطوبت موجود در ناحیه تناسلی آن را به مکانی ایده آل برای رشد باکتری‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها تبدیل کرده است. ناحیه را روزانه با آب گرم و صابون ملایم و بدون عطر بشویید. از استفاده از محصولاتی که بر تعادل pH تاثیر می‌گذارند، پرهیز کنید.

لباس زیر نخی انتخاب کنید و از پارچه‌هایی که گرما و رطوبت را به دام می اندازند، اجتناب کنید. لباس‌های گشاد و راحت را انتخاب کنید که به پوست اجازه تنفس می‌دهد و همیشه بعد از ورزش لباس عوض کنید.

در طول قاعدگی به طور مرتب تامپون یا پدها را عوض کنید. فنجان قاعدگی جایگزین مناسب و بهداشتی برای تامپون است.

از فشردن و ترکاندن جوش‌های واژن خودداری کنید. فشار دادن یا بیرون آمدن جوش‌های واژن می‌تواند باعث درد و سوزش بیشتر شود.

خطر گسترش باکتری و ایجاد عفونت افزایش می یابد و ممکن است تعداد و شدت جوش ها افزایش یابد. صبر کنید تا جوش به طور طبیعی پاره شود یا به دنبال درمان باشید.

پیشگیری از ایجاد جوش

برخی از مواردی که ممکن است به پیشگیری از عود جوش‌های واژن کمک کند عبارتند از:

• پوشیدن لباس زیر تمیز و نخی، از پوشیدن لباس‌هایی که خیلی تنگ هستند یا به ناحیه تناسلی شما ساییده می‌شوند، خودداری کنید
• رعایت بهداشت خوب، از جمله دوش گرفتن بعد از ورزش و تعویض لباس های ورزشی عرق کرده (به جای ساعت‌ها نشستن در آنها)
• هنگامی که پریود می‌شوید، محصولات قاعدگی خود را مرتباً عوض کنید
• کوتاه کردن موهای ناحیه تناسلی به جای اصلاح (اگر جوش‌ها برآمده هستند)
• اگر بعد از تغییر نوع صابون یا مواد شوینده، جوش‌های شما ظاهر شد، سعی کنید به محصول قبلی خود برگردید.

نوشته جوش تناسلی در زنان و مردان + درمان فوری اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

کرایو یا فریز کردن زگیل تناسلی چیست؟

پروسه کرایو زگیل‌ تناسلی یکی از رایج‌ترین راهکارهای پزشکی است که متخصص‌ برای از بین بردن این زائده‌ها تجویز می‌کند. این پروسه درمانی‌ با عنوان‌ فریز زگیل تناسلی نیز شناخته می‌شود و پزشک برای انجام آن از نیتروژن مایع با دمای ۱۸۰- درجه سانتی گراد استفاده می‌کند. طول جلسه کرایو زگیل تناسلی حداکثر ۲۰ دقیقه است.

متخصص‌ برای انجام این کار در کلینیک درمانی، ناحیه مورد نظر را بی‌حس می‌کند تا درد حین انجام فریز کردن کاهش یابد. دکتر متخصص با در نظر گرفتن تعداد و اندازه زگیل‌های تناسلی، امکان دارد که یک الی سه جلسه کرایوتراپی را تجویز کند.

مطلب مرتبط: دکتر زگیل تناسلی در تهران

مراحل کرایو زگیل تناسلی چگونه است؟ با فیلم

متخصص‌ برای انجام این کار، ابتدا ناحیه مورد نظر را به شکل دقیق معاینه می‌کند تا اندازه و تعداد زائده‌ها را تشخیص دهد. برای درک بهتر این پروسه درمانی، فیلم فریز زگیل تناسلی را مشاهده کنید. مراحل کرایو زگیل تناسلی را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

• فریز کردن زگیل تناسلی به طور معمول درد زیادی را به همراه ندارد و تنها باعث احساس سردی در منطقه مورد نظر می‌شود. در صورتی که متخصص‌ انجام این پروسه درمانی را دردناک تشخیص دهد، ناحیه مورد نظر را با استفاده از محلول تزریقی بی‌حس می‌کند.
• پزشک با استفاده از تیغ یا چاقوی جراحی سطح زگیل تناسلی را تمیز می‌کند تا سلول‌های زیرین پوستی که به ویروس HPV آلوده هستند به صورت مستقیم در تماس با نیتروژن مایع قرار بگیرند. استفاده از پماد یا ژل‌های مخصوص (یک روز پیش از انجام کرایوتراپی زگیل تناسلی) دیگر راهکاری است که متخصص برای تمیز کردن سطح زائده‌ها تجویز می‌کند.
• در مرحله بعدی متخصص‌ با کمک ابزاری به نام تفنگ کرایوستات مقدار مشخصی از نیتروژن مایع را بر روی زائده مورد نظر قرار می‌دهد. برخی از پزشکان برای این کار از پنبه آغشته به نیتروژن مایع استفاده می‌کنند؛ در هر صورت نیتروژن مایع باید ۱۰ الی ۲۰ دقیقه بر روی زگیل قرار گیرد.
• پس از پایان یافتن این دوره چند دقیقه‌ای، بافت زگیل تناسلی به دلیل نفوذ نیتروژن مایع نابود می‌شود‌. در این مرحله امکان دارد که پوست اطراف زگیل‌ ملتهب و قرمز شود که به جلوگیری از عفونت ناحیه مورد نظر کمک می‌کند.
• با گذشت ۲۴ ساعت از انجام کرایو زگیل تناسلی، یک تاول در اطراف زگیل‌ آسیب دیده ایجاد می‌شود. این تاول با گذشت ۱ الی ۳ هفته همراه با زگیل تناسلی به شکل کامل از بین می‌رود.

میزان اثربخشی فریز زگیل

کرایو زگیل تناسلی یکی از موثرترین راهکارهای ممکن برای از بین بردن زگیل‌های تناسلی است. بسیاری از بیماران پس از انجام این پروسه درمانی از نابودی دائمی زائده‌ها خبر می‌دهند؛ با این وجود امکان دارد که زگیل‌ها مجدد ایجاد شوند. میزان اثربخشی فریز زگیل تناسلی به عوامل زیر وابسته است:

• اندازه زگیل‌‌‌ تناسلی: زائده‌های بزرگ‌تر مقاومت بیش‌تری دارند و برای نابودی آن‌ها باید جلسات فریز کردن زگیل تناسلی بیش‌تری را انجام دهید.
• تعداد زگیل‌های تناسلی: در صورتی که در ناحیه مورد نظر تعداد زگیل بیش‌تری وجود داشته باشد، این پروسه درمانی به تعداد جلسات بیش‌تری نیاز خواهد داشت.
• محل ایجاد زگیل‌ تناسلی: قسمتی که زائده‌‌ها ایجاد شده‌اند در میزان اثربخشی کرایو زگیل‌ تناسلی نقش دارد (ممکن است که زگیل درون مقعد، مجاری ادراری، روی پوست و… ایجاد شود).
• عمر زگیل تناسلی: مدت زمانی که از ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌گذرد با میزان اثر بخشی کرایوتراپی ارتباط دارد؛ به ‌گونه‌ای که زگیل‌های تازه ایجاد شده در مدت زمان کوتاه‌تری نابود می‌شوند.

عکس زگیل تناسلی بعد از کرایو

مدت زمان اثربخشی کرایو زگیل تناسلی در بیماران مبتلا به این عارضه متنوع است و به عوامل گوناگونی وابسته است. بسیاری از زگیل‌های تناسلی ضمن انجام یک جلسه کرایوتراپی درمان می‌شوند؛ در حالی که برخی از انواع زگیل‌های تناسلی برای درمان کامل به چندین هفته زمان نیاز دارند. با مشاهده عکس زگیل تناسلی بعد از کرایو، متوجه می‌شوید که طی انجام این پروسه درمانی جای زخم بسیار کمی بر روی پوست باقی می‌ماند.

مراقبت‌های بعد از کرایوتراپی زگیل تناسلی

پس از انجام کرایوتراپی زگیل‌ تناسلی باید برخی نکات ساده را رعایت کنید‌ تا از عفونت و خونریزی محل کرایو شده جلوگیری شود. اهمیت به مراقبت بعد از کرایو، میزان موفقیت این پروسه درمانی را افزایش می‌دهد. مهم‌ترین مراقبت‌های لازم پس از فریز کردن زگیل‌ تناسلی در موارد زیر خلاصه می‌شود:

• در صورتی که زگیل‌ تناسلی بر روی دهانه واژن (خانم‌ها) یا آلت تناسلی (آقایان) قرار دارد، تا بهبودی کامل (۲ الی ۳ هفته پس از کرایوتراپی) از انجام رابطه جنسی خودداری کنید‌.
• ضایعات حاصل از فریز کردن زگیل‌ تناسلی را از پوست خود جدا نکنید (ضمن گذشت ۱ الی ۳ هفته، ضایعات به جای مانده به صورت خود به خود جدا می‌شوند)
• برای جلوگیری از بروز عفونت قارچی یا باکتریایی، بهداشت ناحیه زگیل تناسلی را رعایت کنید.
• برای چند روز از اصلاح موی ناحیه زگیل کرایو شده خودداری کنید؛ زیرا باعث تحریک بافت آسیب دیده می‌شود.
• ضمن مشورت با پزشک متخصص از پماد یا کرم‌های مرطوب کننده و ضد التهاب استفاده کنید.
• لمس ناحیه‌ای که در آن کرایو زگیل تناسلی انجام شده است باعث انتشار ویروس به دیگر قسمت‌های بدن می‌شود؛ بنابراین از لمس این ناحیه خودداری کنید.
• ۱ الی ۳ هفته پس از انجام فریز کردن زگیل تناسلی در خانم‌ها امکان خروج ترشحات آبکی از واژن وجود دارد (در صورتی که زگیل‌ درون یا روی واژن باشد).
• خانم‌ها ۱ الی ۳ هفته پس از انجام این پروسه درمانی باید استفاده از تامپون را با نوار بهداشتی جایگزین کنند.

مزایای کرایو زگیل

کرایو یکی از راهکارهای رایج درمان زگیل‌ تناسلی که نسبت به سایر روش‌ها مزایای زیادی دارد. بیمار در حین انجام کرایوتراپی زگیل تناسلی درد بسیار کمی را احساس می‌کند و دچار ناراحتی نمی‌شود. دیگر مزایا و اثربخشی کرایو زگیل را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

• انجام این روش درمانی به زمان بسیار کمی (۱۰ الی ۲۰ دقیقه) نیاز دارد و اکثر زگیل‌های تناسلی ضمن انجام یک جلسه کرایوتراپی نابود می‌شوند.
• کرایو زگیل تناسلی به شکل سرپایی و بدون نیاز به بیهوشی عمومی در کلینیک‌های درمانی انجام می‌شود (به بستری در بیمارستان نیاز ندارد)
• احتمال انتقال ویروس HPV از ناحیه‌ زگیل‌ تناسلی به دیگر قسمت‌های بدن ضمن انجام این روش بسیار کاهش می‌یابد.
• با انجام این روش، جای زخم زگیل‌ تناسلی از روی پوست محو می‌شود که در زیبایی ظاهری بیمار نقش دارد.
• انجام این راهکار درمانی از رشد زگیل تناسلی جلوگیری می‌کند و باعث کاهش هزینه‌های درمانی شما می‌شود.

آیا کرایو (سرما درمانی زگیل) عوارض دارد؟

بسیاری از بیماران التهاب و تاول ایجاد شده پس از انجام کرایوتراپی را رایج‌ترین عارضه این پروسه درمانی می‌شناسند. عوارض‌ ناشی از کرایو زگیل تناسلی به فاکتورهایی مانند میزان پیشرفت زگیل و تعداد جلسات انجام کرایوتراپی بستگی دارد. رایج‌ترین عوارض این راهکار درمانی در موارد زیر خلاصه می‌شوند:

• رویش مجدد زگیل تناسلی از مهم‌ترین عوارض کرایوتراپی است؛ زیرا ضمن انجام این راهکار درمانی، ویروس HPV در بدن بیمار نابود نمی‌شود.
• عفونت‌ محل زخم پس از انجام کرایوتراپی که ضمن استفاده از پمادهای آنتی بیوتیکی قابل کنترل است.
• برخی بیماران پس از انجام این راهکار درمانی از خونریزی‌ در این ناحیه خبر می‌دهند.
• ریزش موی موضعی در ناحیه کرایو شده از دیگر عوارض کرایوتراپی است.
• در صورتی که نفوذ نیتروژن مایع در پوست عمیق باشد، بیمار از تغییر دائمی رنگ پوست و آسیب‌ عصبی موقتی در ناحیه مورد نظر خبر می‌دهد.

هزینه کرایو زگیل تناسلی

میزان هزینه‌ فریز زگیل تناسلی به فاکتورهای گوناگونی بستگی دارد؛ برای تخمین دقیق این هزینه‌ها باید یه یک متخصص مراجعه کنید. کیفیت خدمات کلینیک درمانی و میزان مهارت متخصص به صورت مستقیم با هزینه‌ انجام کرایوتراپی ارتباط دارد. شرایط زگیل تناسلی (تعداد، اندازه و محل قرار گیری) از دیگر مواردی است که برای تخمین هزینه انجام این پروسه باید در نظر بگیرید. این نکته را در نظر داشته باشید که افزایش تعداد جلسات کرایو زگیل تناسلی باعث بیش‌تر شدن هزینه‌های درمانی شما می‌شود.

سوالات متداول فریز کردن زگیل

نوشته مراحل کرایو زگیل تناسلی با فیلم + عکس قبل و بعد فریز زگیل اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

مدفوع به طور معمول قهوه‌ای است و حرکات روده از طریق یک فرآیند پیچیده به این رنگ می‌رسد. مدفوعی که رنگ، بافت یا قوام متفاوتی دارد، همه نشانه‌ آن است که چیزی متفاوت در بدن شما می‌گذرد.

مطلب مرتبط: ۱۰ علت باریک و تکه تکه شدن مدفوع

رنگ طبیعی مدفوع چگونه است؟

مدفوع طبیعی و نرمال باید به رنگ قهوه‌ای تیره یا روشن باشد، اگر رنگ مدفوع شما نرمال نیست (قهوه‌ای روشن یا تیره) به این معنی است که شما مشکلی در روده دارید که شاید به دلیل رژیم، مسمومیت غذایی یا ویروس باشد.

این تغییرات می‌تواند نشانه‌ای از خونریزی (مدفوع قرمز/سیاه)، مشکل کبد یا کیسه صفرا (مدفوع بسیار کم رنگ) باشد. اگر بطور مداوم تغییر رنگ را مشاهده می‌کنید، باید علت آن را پیگیری کنید.

چرا رنگ مدفوع تغییر می‌کند؟

بطور کلی تغییر رنگ مدفوع شایع است و به موارد زیادی بستگی دارد، اما اصلی‌ترین دلایل آن به شرح زیر است:

• زخم معده و روده: خونریزی در معده، روده کوچک و مری می‌تواند منجر به مدفوع تیره یا سیاه رنگ شود.
• بیماری‌های مقعدی: چند علت بالقوه خونریزی مقعدی عبارتند از هموروئید، زخم یا شقاق مقعد و در برخی موارد سرطان کولورکتال.
• بیماری‌های کیسه صفرا و سرطان: از یبوست گرفته تا سنگ کیسه صفرا و سرطان می‌تواند باعث تغییر رنگ مدفوع فرد شود.
• رژیم غذایی: رنگ خوراکی و حتی ترکیبات خاص موجود در غذا می‌تواند رنگ و شکل مدفوع فرد را تغییر دهد. برای مثال، ممکن است فردی اگر هویج زیاد بخورد، متوجه مدفوع نارنجی رنگ، اگر کرن بری بخورد مدفوع قرمز، یا اگر چیزی با رنگ آبی بنوشد، متوجه مدفوع آبی شود.
• مصرف برخی داروها یا مکمل‌ها: برخی داروها و مکمل ها می‌توانند منجر به تغییر رنگ مدفوع شوند. به عنوان مثال، برخی از داروهای ضد اسهال می‌توانند مدفوع را تیره کنند.

رنگ مدفوع سیاه و قیری نشانه چیست؟

مشاهده مدفوع سیاه و قیری (چسبنده) می‌تواند دلایل گوناگونی داشته باشد، اما در صورتی که مداوم باشد باید آن را جدی گرفت.

اگر خونریزی در معده یا قسمت فوقانی روده کوچک رخ دهد، رنگ مدفوع ممکن است سیاه و چسبناک شود و از نظر پزشکی به عنوان مدفوع سیاه و قیر مانند (ملنا) همراه با بوی بسیار بد توصیف شود.

علل مربوط به رژیم غذایی مدفوع سیاه عبارتند از:

• مکمل‌های آهن
• زغال فعال
• غذاهای تیره
• داروهای بیسموت

آیا رنگ مدفوع سیاه خطرناک است؟

اگر مدفوع سیاه و تیره نتیجه رژیم غذایی یا مکمل‌ها نیست، برای رد اختلالات احتمالی با متخصص گوارش خود مشورت کنید. دلایل جدی و خطرناک مدفوع سیاه و قیری احتمالا مربوط به این موارد است: 

• خونریزی دستگاه گوارش فوقانی
• زخم معده، مری و روده
• تومور و سرطان‌های معده، روده و مری

همچنین وجود خون در دستگاه گوارش فوقانی می‌تواند به مدفوع قوام قیر مانند بدهد و حتی ممکن است به دلیل زخم یا تومور سرطانی باشد.  بنابراین اگر متوجه رنگ سیاه و قیر مانند شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

وقت معاینه رکتوم و مقعد در درمان کلینیک ۸۸۸۷۱۰۷۸-۰۲۱

مدفوع سفید یا کم رنگ

علت روشن شدن رنگ مدفوع چیست؟ اگر مدفوع شما کم رنگ، سفید یا رنگ خاک رس باشد، آیا باید نگران باشید؟ گاهی اوقات این نشان دهنده کمبود صفرا در دستگاه گوارش است. عارضه‌هایی که می‌توانند منجر به انسداد مجاری و جلوگیری از ورود صفرا به داخل مواد زائد بدن شوند شامل موارد زیر است:

• هپاتیت ویروسی
• تومور
• بیماری کبد و پانکراس
• سنگ کیسه صفرا
• مصزف برخی داروها
• آترزی صفراوی

به عنوان مثال، مدفوع بزرگ، رنگ پریده، بدبو و شناور می‌تواند نشانه سرطان پانکراس باشد. 

مدفوع سبز

رنگ سبز معمولاً به این معنی است که رژیم غذایی خود را کمی تغییر داده‌اید یا غذای شما سریعتر از حد معمول در روده بزرگ حرکت می‌کند، بنابراین زمان کافی برای تجزیه و تغییر رنگ ندارد.

صفرا یک مایع سبز رنگ است که به هضم چربی در بدن کمک می‌کند. صفرا از طریق دستگاه گوارش عبور می‌کند و زمانی که با آنزیم‌های خاصی تعامل کند به رنگ قهوه‌ای تغییر می‌کند. همچنین علت مدفوع سبز ممکن است یکی از موارد زیر باشد:

• اسهال، زیرا غذا با سرعت بیشتری در روده شما حرکت می‌کند
• غذاهای سبز مانند سبزیجات سبز برگ
• غذاهایی که با رنگ خوراکی سبز رنگ شده‌اند
• مکمل‌های آهن

مدفوع سبز نوزاد چه علتی دارد؟

مشاهده گاه به گاه مدفوع سبز رنگ در پوشک نوزاد یکی از نگرانی‌های والدین است. مدفوع نوزاد در چند روز، هفته و ماه اول زندگی تغییر رنگ و قوام می‌دهد و این طبیعی است. در نوزادان، دلایل اصلی تغییر رنگ مدفوع، سن، رژیم غذایی و سلامتی است. بسیاری از نوزادان گاهی اوقات مدفوع سبز رنگ دارند. علل احتمالی عبارتند از:

• کند بودن روند هضم، معمولاً به این دلیل که کودک بیش از حد معمول غذا خورده است
• مصرف غذاهای سبز در رژیم غذایی مادر
• آلرژی یا عدم تحمل غذایی
• مصرف آنتی بیوتیک، در نوزاد یا مادر
• درمان زردی

مدفوع برخی از نوزادان به طور طبیعی کمی سبز رنگ است. اگر کودک در حال افزایش وزن است و مشکلی ندارد، مشاهده مدفوع سبز دلیلی برای نگرانی نیست.

Many babies occasionally have green poop. Possible causes include:

• slow digestion, usually because the baby has eaten more than usual
• green foods in the diet of the person producing breast milk
• a cold or stomach bug
• a food allergy or intolerance
• antibiotics, either in the baby or in the person producing breast milk
• treatment for jaundice

Some infants’ poop is naturally slightly green. If the baby is putting on weight and seems content, green poop is not necessarily a cause for concern.

www.medicalnewstoday.com

مدفوع قرمز روشن

مشاهده مدفوع قرمز رنگ می‌تواند ناشی از خونریزی در راست روده (روده بزرگ) یا صرفاً خوردن برخی غذاهای قرمز رنگ مانند چغندر، آب گوجه فرنگی، گیلاس یا زغال اخته باشد.

 باشد.

همچنین خونریزی مقعد و رکتوم هم به دلایل گوناگونی می‌تواند رخ دهد. خون روی دستمال توالت پس از فشار دادن به مقعد می‌تواند نشانه‌ای از هموروئید باشد، اما ورود خون به داخل کاسه توالت معمولا نشان‌دهنده خونریزی دیورتیکول یا سرطان روده بزرگ است. مدفوع قرمز ممکن است نشانه ای از موارد زیر باشد:

• هموروئید یا شقاق مقعدی که باعث خونریزی در قسمت تحتانی روده می‌شود
• تومورهای روده بزرگ یا رکتوم
• کولیت اولسراتیو، یکی از بیماری‌های التهابی روده (IBD) است که باعث ایجاد زخم و التهاب در دستگاه گوارش شده و می‌تواند باعث خونریزی و مدفوع شل شود.
• کرون هم نوع دیگری از بیماری التهابی روده است و می‌تواند در هر قسمت از دستگاه گوارش (دهان، روده کوچک، روده بزرگ) ایجاد شود. خونریزی و مدفوع شل از علائم این عارضه است.

مدفوع زرد

هنگامی که چربی مدفوع جذب نشود، رنگ آن می‌تواند زرد شود. جذب چربی می‌تواند توسط انگل‌ها (اختلالات سوء جذب مانند بیماری سلیاک، فیبروز کیستیک، یا پانکراتیت مزمن، نارسایی برون ریز پانکراس) جراحی برداشتن کیسه صفرا، فشار خون و بعضی بیماری‌ها که باعث التهاب در پانکراس می‌شوند، مختل شود.

مدفوع خاکستری در بزرگسالان و کودکان

مدفوع خاکستری رنگ به دلیل عدم وجود صفرا ایجاد می‌شود و معمولاً به تدریج رخ می‌دهد، زیرا این شرایط پزشکی نسبتاً آهسته پیشرفت می‌کند و مدفوع به مرور زمان رنگ پریده می‌شود. در این وضعیت احتمالا جریان صفرا به روده مسدود شده است، مانند انسداد مجرای صفراوی از یک تومور یا سنگ کیسه صفرا در مجرای یا لوزالمعده مجاور.

مدفوع خاکستری می‌تواند در بزرگسالان و کودکان اتفاق بیفتد.

مدفوع نارنجی

تغییر رنگ مدفوع به نارنجی معمولا به دلیل استفاده از مواد غذایی نارنجی که حاوی بتاکاروتن است ایجاد می‌شود. این ماده در خوراکی‌های رنگی و کدوتنبل، هویج، انبه، زردآلو و غیره وجود دارد.

چه زمانی باید رنگ مدفوع به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر این تغییرات مداوم و غیر مرتبط با رژیم غذایی‌تان بود و همچنین اگر هر یک از علائم زیر را داشتید، باید به پزشک مراجعه کنید:

• کاهش وزن
• تب شدید
• درد شدید
• اسهال
• سبکی سر یا سرگیجه
• مدفوع سیاه، قیری یا مشاهده خون
• مدفوع بسیار کم رنگ
• حالت تهوع
• استفراغ

روش‌هایی برای درمان رنگ غیر طبیعی مدفوع

رنگ غیر طبیعی مدفوع به خودی خود مشکلی ایجاد نمی‌کند. این علت زمینه‌ای است که ممکن است نیاز به درمان داشته باشد. به همین دلیل مهم است که به رنگ و شکل مدفوع خود توجه کنید، به علائم دیگر (اسهال، تب) یا غذاهایی که اخیراً خورده اید توجه کنید و با پزشک خود صحبت کنید.

اگر رنگ و شکل مدفوع شما به دلیل تغییر رژیم غذایی تغییر کرده است و علائم دیگری وجود ندارد، نیازی به درمان نیست. اگر خونریزی دارید، ممکن است نیاز داشته باشید که به بیمارستان بروید، انجام آزمایشات و تصویربرداری و احتمالاً حتی یک روش مانند آندوسکوپی یا کولونوسکوپی انجام دهید.

سوالات متداول تغییر رنگ مدفوع

نوشته رنگ مدفوع طبیعی با عکس (علت مدفوع سیاه،سبز و سفید) اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

مطلب مرتبط: ۱۰ علت باریک و تکه تکه شدن مدفوع

مقعد چیست و ساختار آن چگونه است؟

مقعد مجرایی در انتهای رکتوم است و در داخل شکاف بین گلوتئال قرار دارد که در محاوره به آن خط باسن می‌گویند و توسط پرینه از اندام تناسلی جدا می‌شود.

دو عضله اسفنکتر داخلی و خارجی عملکرد مقعد را کنترل می‌کنند. اسفنکترها عضلات دایره‌ای شکلی هستند که به طور معمول خروجی مقعد را منقبض می‌کنند و در صورت نیاز برای عملکرد طبیعی شل می‌شوند.

اسفنکتر داخلی یک عضله غیر ارادی و اسفنکتر بیرونی یک عضله ارادی است. محل قرارگیری این عضلات در زنان در پشت ناحیه پرینه و در مردان پشت کیسه بیضه قرار دارد. اختلال عملکردی در عضلات اسفنکتر می تواند منجر به بی اختیاری مدفوع و گاز شود.

بافت و عملکرد کانال مقعد

کانال مقعد توسط یک غشای مخاطی پوشانده شده است که لایه نازکی از یک بافت مرطوب است. حاوی سلول‌های غده ای است که مخاط (ترشحات غلیظ و لغزنده) می‌سازند. این مخاط کمک می‌کند مدفوع به راحتی و روان از بدن خارج شود. قسمت بالایی کانال مقعدی دارای چین‌های اپیتلیوم است و ستون مقعدی نامیده می‌شود.

قسمت پایینی کانال مقعدی حاوی سلول‌های سنگفرشی است. سلول سنگفرشی نوعی سلول اپیتلیال نازک و مسطح است و شبیه فلس ماهی است. سلول‌های سنگفرشی در اپیتلیومی که سطح پوست را تشکیل می‌دهند، یافت می‌شوند.

آن‌ها در پوشش اپیتلیوم اندام‌هایی مانند دهان، حلق، مری، مقعد، دهانه رحم و واژن قرار دارند. سلول‌های سنگفرشی پوشش رگ‌های خونی و نواحی توخالی بدن (به نام حفره‌ها) را نیز تشکیل می‌دهند.

خط دندانه دار محل تبدیل ستون‌های مقعدی به سلول‌های سنگفرشی را مشخص می‌کند. بافت مقعد شروع به تغییر از مرطوب به خشک و بیشتر شبیه پوست در بقیه بدن می‌کند.

رکتوم چیست؟

آخرین قسمت روده بزرگ قبل از مقعد، رکتوم نام دارد و کولون سیگموئید (خم روده) را به کانال مقعدی متصل می‌کند. روده بزرگ حدود ۵ فوت طول دارد و رکتوم حدود ۱۲-۱۵ سانتی متر از این طول را تشکیل می دهد. شروع رکتوم از ارتفاع S2-S3 است و به پرینه منتهی می‌شود.

ضایعات غذا تا زمانی که برای دفع از بدن آماده شوند در روده بزرگ سیگموئید باقی می‌مانند. با ورود مواد مدفوع به راست روده، دیواره‌ها برای جا دادن مواد متسع می‌شوند. هنگامی که فشار کافی در حفره متسع رکتوم ایجاد شود، میل به حذف مواد زائد ایجاد می‌شود.

وقتی گیرنده‌های سیستم عصبی در دیواره رکتوم با کشش آن تحریک می‌شوند، تکانه‌هایی را به کانال مقعد، قفسه سینه و ماهیچه‌های دیواره شکم و بصل النخاع مغز می‌فرستند که باعث می‌شود فرد از نیاز به اجابت مزاج آگاه شود.

آناتومی روده بزرگ

روده بزرگ به چهار بخش تقسیم می‌شود:

سکوم: این قسمت که به عنوان محل اتصال ایلئوسکال نیز شناخته می‌شود، روده کوچک و بزرگ را به هم متصل می‌کند. در طول هضم، سکوم آب و هر گونه نمک باقی مانده را جذب می‌کند.

کولون: کولون بخش گسترده‌ای از روده بزرگ است و آب و الکترولیت‌ها را جذب می‌کند.

راست روده (رکتوم): راست روده مدفوع را تا زمان اجابت مزاج نگه می‌دارد.

کانال مقعد: مقعد آخرین بخش روده بزرگ است که خروج مدفوع از طریق آن انجام می‌شود.

وضعیت راست روده منبع قابل اعتمادی بین قسمت سیگموئید کولون و کانال مقعدی دارد. خم های خاجی و آنورکتال دو خم یا خم اولیه در راست روده هستند. همچنین سه خمش جانبی به نام دریچه های هیوستون وجود دارد. این خمیدگی ها به تحمل وزن مدفوع و جلوگیری از نیاز شدید و فوری به مدفوع کمک می‌کند.

آمپول رکتوم که به کانال مقعدی متصل می‌شود، در انتهای رکتوم قرار دارد. هنگامی که آمپول پر می شود، فشار داخل رکتوم باعث گشاد شدن و انبساط دیواره‌های کانال مقعد می‌شود و به مدفوع اجازه ورود به کانال مقعد را می‌دهد.

تفاوت بین رکتوم و مقعد چیست؟

رکتوم محفظه‌ای است که از انتهای روده بزرگ، بلافاصله پس از کولون سیگموئید شروع می‌شود و به مقعد ختم می‌شود. به طور معمول، رکتوم خالی است، زیرا مدفوع در کولون نزولی ذخیره می شود. در نهایت، کولون نزولی پر می شود و مدفوع به سمت راست روده می‌رود و باعث می‌شود که روده‌ها حرکت کنند (اجابت مزاج).

بزرگسالان و کودکان بزرگتر تا زمانی که به حمام برسند می توانند در برابر این نیاز مقاومت کنند. نوزادان و کودکان خردسال فاقد کنترل عضلانی لازم برای به تاخیر انداختن حرکت روده هستند.

مقعد دهانه ای است که در انتهای دستگاه گوارش قرار دارد و مدفوع از طریق آن از بدن خارج می‌شود. مقعداز لایه‌های سطحی بدن، از جمله پوست و بخشی از روده تشکیل می‌شود. مقعد با ادامه پوست خارجی پوشیده شده است. 

بیماری‌های شایع رکتوم و مقعد

رکتوم و مقعد می‌تواند تحت تأثیر اختلالات مختلفی قرار گیرد که برخی از شایع‌ترین آن‌ها به شرح زیر است:

بواسیر یا هموروئید

هموروئید وریدهای بزرگ شده در راست روده و مقعد هستند که بیرون زده‌اند. ممکن است آن‌ها در ابتدا علائمی ایجاد نکنند اما به مرور زمان افراد با علائم زیر مواجه شوند:

• خونریزی مقعد هنگام اجابت مزاج
• بیرون زدگی در هنگام اجابت مزاج
• درد مقعد، تحریک پذیری یا خارش
• توده‌های حساس در مقعد

البته بواسیر داخلی و خارجی می‌توانند علائم گوناگونی ایجاد کنند و با توجه به نوع هموروئید و میزان پیشرفت بیماری، علائم می‌تواند متفاوت باشد.

مرتبط: درمان بواسیر با لیزر | جراحی هموروئید

عفونت‌ها

شرایط مختلف می‌تواند به راست روده آسیب برساند و باعث علائم ناخوشایندی مانند خارش، درد و پروکتیت شود. به عنوان مثال، پس از داشتن رابطه مقعدی، فرد ممکن است به یک بیماری مقاربتی (STI) مبتلا شود. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تبخال مقعد
• سوزاک
• کلامیدیا
• سیفلیس

مصرف آنتی بیوتیک گاهی اوقات می‌تواند منجر به عفونت باکتریایی رکتوم شود. علت این است که آنتی بیوتیک‌ها ممکن است باکتری‌های مفیدی را که باکتری‌های خطرناکی مانند Clostridioides difficile را دور نگه می‌دارند، از بین ببرند. سپس میکروب‌های خطرناک می‌توانند تکثیر شوند و رکتوم را آلوده کنند.

عفونت‌های ناشی از قارچ‌ها نیز می‌تواند به رکتوم و بافت‌های رکتوم آسیب برساند. عفونت‌های قارچی شامل موارد زیر است:

• هیستوپلاسموز
• موکورمایکوزیس
• کریپتوکوکوزیس
• کاندیدیازیس

آبسه مقعدی و فیستول

تجمع چرک در بافت اطراف مقعد یا رکتوم به عنوان آبسه مقعدی شناخته می‌شود. یکی معمولاً در نتیجه یک بیماری یا یک انسداد ایجاد می‌شود. پزشک به طور سنتی سوراخ پر از چرک را به عنوان بخشی از درمان برش داده و تخلیه می‌کند.

اگر درمان آبسه مقعد به موقع انجام نشود، ممکن است به فیستول تبدیل شود که درمان آن سخت تر است.

پرولاپس رکتوم

پرولاپس رکتوم اختلالی است که در آن قسمتی یا تمام دیواره رکتوم از اسفنکتر مقعدی عبور می‌کند، مهر و مومی که محتویات رکتوم را در جای خود نگه می‌دارد. ماهیچه‌هایی که راست روده را نگه می‌دارند در این شرایط به طور کلی بدتر می‌شوند. پرولاپس رکتوم را می‌توان به سه نوع طبقه بندی کرد:

• خارجی: تمام دیواره راست روده از مقعد بیرون می‌زند که به ضخامت کامل یا پرولاپس کامل نیز گفته می‌شود.
• مخاط: فقط مخاط یا پوشش مقعد از داخل مقعد بیرون زده است.
• پرولاپس داخلی: زمانی اتفاق می‌افتد که راست روده روی خود جمع می‌شود اما از داخل مقعد بیرون نمی‌زند.

شقاق مقعد

شقاق یا زخم مقعد معمولا در قسمت خارجی یا داخلی مقعد و به دلیل وارد شدن فشار بیش از حد به دلیل یبوست و خشکی مدفوع، ایجاد می‌شود. این عارضه معمولا درد و ناراحتی زیادی برای فرد ایجاد می‌کند. برای اطلاع از روش‌های درمان شقاق به صفحه مربوطه مراجعه کنید.

بی اختیاری مدفوع

از آنجایی که رکتوم مدفوع را نگه می‌دارد، برای مدیریت مدفوع و حفظ آن ضروری است. فرض کنید فردی از آسیب عضلانی، آسیب عصبی، افتادگی یا اسکار رکتوم رنج می‌برد.

در این حالت رکتوم نمی‌تواند به درستی عمل کند و به مدفوع اجازه می‌دهد از طریق مقعد نشت پیدا کند. با توجه به علت و شدت بی اختیاری مدفوع روش‌های مختلفی برای درمان این عارضه وجود دارد.

سرطان رکتوم

سرطان رکتوم اختلالی است که در آن سلول های سرطانی از بافت‌های راست روده منشا می‌گیرند. سرطان رکتوم ممکن است لزوماً علائمی ایجاد نکند. اما در صورتیکه با علائم همراه باشد احتمالا موارد زیر را تجربه می‌کنید:

• درد
• تغییر در عادات روده
• خون قرمز روشن در مدفوع
• نشت اسهال
• یبوست

همان عواملی که ممکن است احتمال سرطان رکتوم را افزایش دهد، احتمال سرطان روده بزرگ را نیز افزایش می‌دهد. عوامل خطر سرطان کولورکتال عبارتند از:

پیر شدن: سرطان کولورکتال در هر سنی قابل تشخیص است. با این حال، اکثر بیماران بالای ۵۰ سال سن دارند. نرخ سرطان کولورکتال در افراد زیر ۵۰ سال افزایش یافته است، اما پزشکان مطمئن نیستند که چرا؟

تجربه شخصی با سرطان کولورکتال یا پولیپ: اگر قبلاً سرطان رکتوم، سرطان روده بزرگ یا پولیپ آدنوماتوز داشته‌اید، احتمال ابتلا به سرطان کولورکتال افزایش می‌یابد.

ناکافی بودن ورزش: عدم تحرک خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش می‌دهد. ورزش منظم ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.

دیابت: دیابت نوع ۲ با مدیریت ضعیف ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان کولورکتال باشد.

چاقی: خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد چاق بیشتر از افرادی است که وزن مناسبی دارند.

پیشگیری از بیماری‌های رکتوم و مقعد

برخی از مشکلات کولون و رکتوم می‌تواند ناشی از حرکات روده‌ای باشد که خیلی سفت یا شل است. حرکات روده کوچک و سخت می‌تواند پوشش مقعد را بریده و پاره کند. اجابت مزاج شل (یا نیمه مایع) مجرای مقعد را به درستی باز نمی‌کند و می‌تواند به پوست مقعد بچسبد و آن را تحریک کند.

مصرف فیبر: اگر حرکات روده به اندازه و قوام مناسب باشد، بسیاری از شکایات کولون و رکتوم ناپدید می‌شوند. ساده ترین راه برای کمک به اجابت مزاج، خوردن فیبر است. فیبر به عنوان یک نرمال کننده مدفوع عمل می‌کند و از سفت یا خیلی نرم بودن آن جلوگیری می‌کند. فیبر کمک می کند تا حرکات روده راحت تر انجام شود.

علاوه بر این، تنظیم سبک زندگی می‌تواند سلامت رکتوم و مقعد را بهبود بخشد و خطر ابتلا به بیماری‌ها را کاهش دهد. 

پرهیز از رابطه مقعدی: گاهی از مقعد به عنوان عضو جنسی و برای برقراری رابطه مقعدی استفاده می‌شود. نگرش نسبت به رابطه مقعدی متفاوت است و حتی در برخی کشورها غیرقانونی است.

از دیدگاه پزشکی، برقراری رابطه جنسی مقعدی می‌تواند مضرات و عوارض زیادی (به خصوص برای زنان) داشته باشد و در طولانی مدت منجر به بی اختیاری و برخی از بیماری‌های مقعدی شود.

مرتبط: خطرات رابطه مقعدی

همچنین برخی از عفونت‌های مقاربتی از جمله HIV/AIDS و زگیل مقعد می‌توانند از طریق رابطه جنسی مقعدی منتقل شوند.

منبع خارجی: www.relainstitute.com/blog/what-is-a-rectum

نوشته فرق رکتوم و مقعد چیست؟ بیماری‌های مقعدی زنان و مردان اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

با شریک جنسی‌تان در مورد بیماری‌های مقاربتی، سابقه جنسی و رابطه جنسی محافظت شده صحبت کنید، زیرا می‌تواند باعث ایجاد ارتباط سالم و رضایت بین شرکا شود. همچنین برای آشنایی با نحوه داشتن رابطه جنسی ایمن، راهنمایی برقراری رابطه با افراد مبتلا به HIV، HPV و موارد دیگر، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

Because sex always involves some risk of STIs, there is no such thing as completely safe sex, so most experts prefer the term “safer sex practices.”

از آنجایی که رابطه جنسی همیشه خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را به دنبال دارد، چیزی به نام رابطه جنسی کاملاً ایمن وجود ندارد، بنابراین بیشتر متخصصان اصطلاح “اقدامات جنسی ایمن تر” را ترجیح می‌دهند.

www.medicalnewstoday.com

فرق رابطه جنسی ایمن و پرخطر

شما می‌توانید با کم کردن تعداد روابط جنسی پرخطر، ریسک ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را کاهش دهید. رابطه جنسی پرخطر به معنی هرگونه رفتار جنسی است که می‌تواند منجر به نتایج ناخواسته مثل بیماری‌های مقاربتی یا بارداری شود.

اما رابطه جنسی امن و محافظت شده، ریسک ابتلای شما و شریک جنسی تان را به بیماری‌ها و عفونت‌های جنسی تا حد زیادی کاهش می‌دهد. اگر در طول رابطه با ترشحات بدن شریک جنسی‌تان مثل مایع منی، ترشحات واژن و خون تماس مستقیم نداشته باشید، تا حد زیادی از خطر ابتلا به عفونت‌ها در امان خواهید بود.

البته برخی از عفونت‌های جنسی مثل زگیل تناسلی مردان و زنان از راه تماس پوستی نواحی مخاطی هم منتقل می‌شوند.

مرتبط: زگیل تناسلی چیست؟

چگونه رابطه جنسی محافظت شده داشته باشیم؟

برخی از گزینه‌ها برای کاهش خطر در طول رابطه جنسی محافظت شده را در ادامه شرح خواهیم داد:

• داشتن یک شریک جنسی که فقط با شما رابطه داشته باشد
• قبل از برقراری رابطه بهتر است خودتان و شریک جنسی‌تان آزمایش بدهید
• اگر فعالیت جنسی شما زیاد است مرتب آزماش‌های مربوط به بیماری‌های مقاربتی را انجام دهید
• از رابطه جنسی با فردی که زخم یا زگیل تناسلی دارد پرهیز کنید
• اگر به بیماری‌های مقاربتی مبتلا هستید، تا زمانی که بیماری کاملا درمان شود از رابطه جنسی پرهیز کنید
• حتما در حین رابطه از کاندوم استفاده کنید (البته باید بدانید که برخی از عفونت‌های جنسی از طریق تماس پوستی نواحی که با کاندوم پوشید نشدند هم منتقل می‌شوند)

رابطه جنسی ایمن واژینال

رابطه جنسی واژینال معمولاً به معنای تماس کامل با مایعات بدن نسبت به رابطه دهانی است. برای کاهش احتمال بارداری، شما می‌توانید از انواع مختلف پیشگیری از بارداری مانند دستگاه‌های داخل رحمی، قرص‌های ضد بارداری هورمونی و ایمپلنت استفاده کنید. با این حال، این روش‌ها شما را در برابر بیماری‌های مقاربتی محافظت نمی‌کنند.

تنها شکل رابطه واژینال ایمن برای پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی، روش‌های استفاده از مانع فیزیکی است. برای رابطه جنسی نفوذی (دخول)، افراد می‌توانند از کاندوم‌های خارجی که روی آلت تناسلی یا کاندوم‌های داخلی که داخل واژن قرار می‌گیرند استفاده کنند.

رابطه دهانی ایمن

رابطه جنسی دهانی یک عمل جنسی بدون خطر نیست، زیرا فرد با مایعات بدن فرد دیگری در تماس است. در حالی که خطر ابتلا به اچ آی وی از رابطه جنسی دهانی به احتمال زیاد کمتر از رابطه جنسی واژینال است، اما فرد می‌تواند به بیماری‌های مقاربتی از جمله تبخال، کلامیدیا و سوزاک مبتلا شود.

افرادی که از رابطه جنسی دهانی به کلامیدیا یا سوزاک مبتلا می‌شوند، ممکن است به جای عفونت دستگاه تناسلی، به عفونت گلو مبتلا شوند. با این حال، این عفونت‌ها معمولا کمتر خطرناک هستند.
برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی ناشی از رابطه جنسی دهانی، فرد می‌تواند از کاندوم دهانی استفاده کند. افراد همچنین می‌توانند از کاندوم‌های خارجی برای آلت تناسلی و بندهای دندانی برای واژن استفاده کنند.

رابطه جنسی مقعدی ایمن

کارشناسان بهداشت جهانی، رابطه مقعدی را یک عمل جنسی پرخطر می‌دانند، زیرا خطر ابتلا به HIV را افزایش می‌دهد. از آنجایی که آناتومی مقعد روان کننده و ارتجاعی نیست، ایجاد پارگی‌های ریز در حین رابطه می‌تواند خطر انتقال را افزایش دهد. باکتری‌های مقعد نیز ممکن است عفونت را گسترش دهند.

برای کاهش ریسک انتقال، شریک دخول باید از کاندوم استفاده کند. استفاده از روان کننده مناسب و کاندوم می‌تواند خطر تماس با ترشحات را کاهش دهد.

البته خطر رابطه مقعدی برای خانم‌ها بیشتر است، زیرا فشار زیاد در مقعد می‌تواند منجر به بیماری‌های مقعدی بواسیر، شقاق، فیستول و حتی بی اختیاری مدفوع شود.

مطلب مرتبط: رابطه مقعدی (نزدیکی از عقب)

بیماری‌های مقاربتی شایع در رابطه جنسی پرخطر

بیماری‌های مقاربتی معمولاً در طول رابطه جنسی دهانی، مقعدی یا واژینال از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. بسیاری از بیماری‌های مقاربتی مختلف وجود دارد. برخی از آنها در مایعات بدن مانند مایع منی، ترشحات واژن و خون حمل می‌شوند.
اما برخی از آن‌ها را می‌توان فقط از راه تماس پوست به پوست نواحی تناسلی منتقل کرد. استفاده از موانعی مانند کاندوم به شما کمک می کند از تماس با مایعات و برخی از انواع تماس پوستی در طول رابطه جنسی جلوگیری کنید. بنابراین زمانی که از کاندوم یا سایر روش‌های رابطه جنسی محافظت شده استفاده نمی‌کنید، احتمال ابتلای شما به STD افزایش می‌یابد. شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی به شرح زیر است:

• کلامیدیا
• سوزاک
• سیفلیس
• اچ‌آی‌وی
• تبخال تناسلی
• ویروس HPV و زگیل تناسلی در زنان و مردان
• شپش شرمگاهی
• گال
• تریکومونیازیس

برخی از بیماری‌های مقاربتی نیز می‌توانند لب‌ها، دهان و گلوی شما را آلوده کنند. رابطه جنسی دهانی اگر محافظت نشده باشد، می‌تواند منجر به عارضه‌های زیر شود:

• تبخال تناسلی در دهان
• سیفلیس
• سوزاک
• کلامیدیا
• زگیل دهانی
• هپاتیت B

همچنین تنها تماس پوست با پوست نواحی تناسلی می‌تواند منجر به عارضه‌های زیر شود:

• تبخال تناسلی
• HPV و زگیل تناسلی
• سیفلیس
• شپش شرمگاهی
• گال
• molluscum contagiosum

رابطه جنسی ایمن با فرد آلوده چگونه است؟

اگر متوجه شدید که شریک جنسی‌تان به STD مبتلا است، باید بدانید چگونه رابطه جنسی ایمن داشته باشید تا از انتقال آن جلوگیری کنید. خوشبختانه، بسیاری از بیماری‌های مقاربتی را می‌توان به راحتی با دارو درمان کرد، بنابراین پس از پایان درمان لازم نیست نگران ابتلا به STD باشید.

حتی اگر بیماری بطور قطعی درمان نشود، راه‌هایی برای درمان علائم وجود دارد که به جلوگیری از انتقال بیماری به شریک جنسی جلوگیری می‌کند. بسته به اینکه کدام بیماری مقاربتی را دارید، کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای محافظت از شرکای خود انجام دهید. در اینجا یک چک لیست مفید برای رابطه محافظت شده با افراد آلوده وجود دارد:

• همیشه در طول رابطه جنسی دهانی، مقعدی و واژینال از کاندوم و سدهای دندانی استفاده کنید، چه مبتلا به بیماری مقاربتی باشید یا نه.
• در صورت داشتن علائم STD (مانند زخم یا زگیل در اطراف اندام تناسلی، ترشحات عجیب آلت تناسلی، واژن یا مقعد، خارش، درد، تحریک یا تورم در آلت تناسلی، واژن، فرج یا مقعد) به هیچ وجه تماس جنسی نداشته باشید.
• به محض مشاهده علائم به پزشک مراجعه کنید تا بتواند درمان STD شما را در اسرع وقت شروع کند.

مطلب مرتبط: درمان زگیل تناسلی

• اگر یک STD قابل درمان (مانند سوزاک، کلامیدیا یا سیفلیس) دارید، تمام داروهای خود را همانطور که پزشک به شما گفته است مصرف کنید، حتی اگر علائم شما زودتر از بین برود. عفونت تا زمانی که درمان را به طور کامل تمام کنید در بدن شما باقی می‌ماند.
• شریک جنسی شما نیز باید همزمان تحت درمان قرار گیرد. تا زمانی که هر دو درمان خود را به پایان نرساندید و بدون تایید پزشک، اصلاً رابطه جنسی نداشته باشید.
• اگر یک بیماری مقاربتی دارید که قابل درمان نیست (مانند HIV، تبخال یا زگیل تناسلی)، با پزشک خود در مورد داروهایی صحبت کنید که می‌توانند به کاهش احتمال سرایت آن به همسر و شریک جنسی‌تان کمک کنند.
• انجام منظم آزمایش برای STD نیز بخشی از رابطه جنسی ایمن است، حتی اگر همیشه از محافظی مانند کاندوم استفاده می‌کنید. اکثر افراد مبتلا به بیماری‌های مقاربتی علائمی ندارند یا نمی‌دانند که آلوده هستند و به راحتی می‌توانند عفونت را به شریک زندگی خود منتقل کنند. بنابراین آزمایش تنها راه اطمینان از این است که آیا فردی مبتلا به STD است یا خیر است.

نوشته رابطه جنسی ایمن {محافظت شده} برای پیشگیری از بیماری‌ اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

درباره علت یبوست، علائم و راه درمان خانگی و دارویی بیشتر بدانید.

در ادامه مطلب علت باریک شدن مدفوع را بررسی می‌کنیم و در آخر هم  به بررسی نحوه تشخیص و درمان این بیماری می‌پردازیم : 

مدفوع نرمال چه ویژگی‌هایی دارد؟

  مدفوع نرمال باید ویژگی‌های زیر داشته باشد و در صورتی که هر یک از موارد را شامل نشود، یعنی مشکلی وجود دارد که نیازمند بررسی است.

مطلب مرتبط: ۵ علت تغییر رنگ مدفوع

1. رنگ مدفوع نرمال، باید قهوه ای پررنگ یا کم رنگ باشد. (مدفوع سیاهرنگ نیاز به بررسی فوری دارد)
2. غلظت مدفوع نرمال، باید مثل خمیر دندان باشد (اگر سفت یا شل تر است، با پزشک مشورت کنید)
3. طول مدفوع نرمال، باید بین ۱۰ الی ۲۰ سانتی متر باشد. 
4. مدفوع نرمال باید بدون نیاز به فشار از مقعد خارج شود.

انواع شکل مدفوع

خارج شدن شکل مدفوع از حالت نرمال و همیشگی می‎‌تواند نشان دهنده یک مشکل گوارشی باشد. اگر هر یک از موارد زیر را بیشتر از چندبار مشاهده کردید، برای اشخیص علت به پزشک مراجعه کنید:

• مدفوع آبکی یا شل
• مدفوع سفت و خشک
• مدفوع چرب

علت باریک شدن مدفوع در بزرگسالان

از مهم‌ترین علل باریک شدن مدفوع می‌توانیم به این موارد اشاره کنیم :

۱. بواسیر یا هموروئید

بیماری بواسیر ( هموروئید) شایع ترین بیماری مقعدی است و به دو نوع هموروئید داخلی و هموروئید خارجی تقسیم می‌شود. در نوع داخلی سیاهرگ های داخل مقعد متورم شده اند در حالی که در نوع خارجی سیاهرگ های زیر پوست اطراف مقعد متورم شده است.

اگر داخل مقعد سیاهرگ ها متورم شده باشند، عبور مدفوع به سختی انجام شده و شکل و فرم مدفوع تغییر می‌کند. ممکن است این توده کامل داخل مقعد باشد و بیمار اطلاعی از وجود آن نداشته باشد. پیشنهاد میکنم برای اطلاعات بیشتر صفحه علائم بواسیر را مطالعه کنید.

با مراجعه به صفحه درمان بواسیر با نحوه درمان این عارضه بطور کامل آشنا خواهید شد.

۲. یبوست 

بی شک رایج ترین علت رشته ای شدن مدفوع یبوست است. یبوست می‌تواند سبب کاهش دفعات اجابت مزاج شده و یا سبب دفع مدفوع با فشار شود. یبوست معمولاً در اثر کمبود مصرف فیبر ایجاد می‌شود.عدم مصرف فیبر می‌تواند کاهش حجم مدفوع را به دنبال داشته و سبب باریک شدن مدفوع شود. اقدام به موقع برای بررسی علت و درمان یبوست از ابتلا به عوارض این بیماری پیشگیری می‌کند.

۳. تنگی مقعد 

یکی دیگر از مواردی که سبب باریک شدن مدفوع می‌شود، تنگی مقعد است. تنگی مقعد می‌تواند مادرزادی وجود داشته یا در اثر عوارض جراحی‌های مقعدی مثل جراحی بواسیر و شقاق ایجاد شود. با انجام لیزر به جای جراحی می‌توان از این عوارض پیشگیری کرد. در هر حال تنگی مجرای رکتوم به دلیل آسیب‌های جراحی و یا گوشت اضافه سبب رشته ای شدن مدفوع می‌شود.

مرتبط: شقاق چیست؟

۴. سندروم روده تحریک پذیر

سندرم روده تحریک پذیر (IBS)  نوعی بیماری گوارشی است که علت مشخصی ندارد. این عارضه سبب می‌شود فرد بیمار مرتباً علائم گوارشی مثل یبوست و اسهال را تجربه کند. شدت و میزان این علائم در فرد متفاوت است. علائم این بیماری می‌تواند سبب باریک شدن مدفوع شود.

از علائم سندرم روده تحریک پذیر می‌توانیم به این موارد اشاره کنیم : 

• یبوست یا گاز 
• نفخ شکم
• ترشحات مخاطی مقعد
• نیاز مداوم به دفع مدفوع
• گرفتگی شکم 

۵. سرطان مقعد

سرطان از علل کمتر شایع این بیماری است، ولی با این حال نباید به سادگی از کنار آن عبور کرد. سرطان مقعد سبب رشد خارج از کنترل سلول‌های مقعدی می‌شود که در نهایت زائده‌ای را در رکتوم ایجاد می‌کند. این بیماری می‌تواند تغییراتی در شکل، اندازه و فرم مدفوع ایجاد نماید.

این بیماری می‌تواند همراه با علائم زیر باشد : 

• درد مقعد
• خونریزی یا خون در مدفوع
• خارش
• تورم گره‌های لنفاوی   
• ترشحات رکتوم
• لمس برآمدگی‌هایی در مقعد  

۶. زگیل مقعد 

زگیل مقعد یکی از انواع رایج زگیل‌های تناسلی است. در صورت برقراری رابطه مقعدی با فرد آلوده به ویروس پاپیلومای انسانی، این ویروس وارد مقعد شده و توده‌های ریز به هم پیوسته‌ای شبیه گل کلم داخل و خارج مقعد ایجاد می‌کند. این توده ممکن است کامل داخل مقعد باشند و یا چشم دیده نشوند. اگر توده‌های زگیل مقعد بزرگ باشند، ممکن است سبب باریک و رشته‌ای شدن مدفوع شوند.

درمورد روش درمان زگیل مقعد در صفحه مربوطه بطور کامل توضیح داده‌ایم.

۷. دیورتیکولیت

دیورتیکولیت یک بیماری گوارشی است که در آن زائده های ملتهب یا عفونی در روده بزرگ (کولون) ایجاد شده است. فردی که مبتلا به دیورتیکولیت پیشرفته است، می‌تواند مدفوع باریک یا مدفوع بسیار کوچکی داشته باشند که به شکل گلوله است. این اتفاق زمانی می‌افتد که دیورتیکولیت باعث انحراف روده بزرگ شود و شکل مدفوع شما را تغییر دهد. 

هنگامی که دیورتیکولیت دارید، ممکن است علائم زیر را نیز داشته باشید:

• وجود خون که باعث می‌شود مدفوع، رنگ قرمز روشن یا تیره به خود بگیرد یا سیاه و قیری شود
• مدفوع بدبو
• اسهال یا یبوست
• نیاز به زور زدن در هنگام اجابت مزاج

۸. نهفتگی مدفوع

نهفتگی مدفوع شبیه یبوست، اما مهمتر است. با نهفتگی، یک توده مدفوع خشک در رکتوم (قسمت پایین کولون درست قبل از مقعد) گیر می‌کند. این شرایط از دفع مدفوع جلوگیری کرده و فقط مدفوع باریک ممکن است قادر به دفع باشد. 

۹. داروها

داروهایی که حرکت روده را کند می‌کنند، می‌توانند باعث باریک شدن مدفوع شوند. آنها می توانند منجر به یبوست و نهفتگی احتمالی مدفوع شده و در نهایت باعث نازک شدن مدفوع شوند. برخی از داروهایی که می‌توانند این کار را انجام دهند، عبارتند از: 

• داروهای ضد درد مانند مورفین 
• آنتی کولینرژیک ها مانند اسکوپولامین یا اکسی بوتینین
• داروهای ضد اسهال ، در صورت مصرف زیاد

۱۰. سرطان روده بزرگ

یک توده سرطانی در روده یا نزدیک به انتها، نزدیک مقعد، می تواند باعث ایجاد مدفوع نازک شود. اگر توده به اندازه کافی بزرگ باشد که حرکت مدفوع را از طریق روده مسدود کند، مدفوع نازک به اندازه مداد ممکن است تنها چیزی باشد که بتواند از بین برود.

سایر علائم مرتبط با سرطان روده بزرگ عبارتند از: 

• درد شکم
• خون در مدفوع
• کاهش وزن ناخواسته

در چه صورت با پزشک مشورت کنیم؟

در صورتی که علائم تغییر در اجابت مزاج بیشتر از ۲ هفته به طول انجامیده و یا هر یک از علائم زیر را دارید، فورا با پزشک خود در این مورد مشورت نمایید :

• خونریزی یا خون در مدفوع 
• درد شکمی
• استفراغ
• تب بالای ۳۸ درجه

علائم مدفوع باریک 

باریک شدن و یا تکه تکه شدن مدفوع ممکن است با علائم زیر همراه باشد : 

• درد شکم
• گرفتگی و اسپاسم عضلات شکم
• حالت تهوع
• مشاهده خون در مدفوع

درمان مدفوع باریک 

روش‌های درمان مدفوع باریک بر اساس علت ایجاد آن به این شرح است :

• بواسیر : بیماری بواسیر در مراحل اولیه با مصرف فیبر کافی و نوشیدن آب کنترل می‌شود، اما برای درمان قطعی جراحی به روش سنتی و یا با لیزر توصیه می‌شود.
• یبوست : یبوست با مصرف فیبر بیشتر و نوشیدن آب کافی و مصرف سبزیجات درمان می‌شود، در موارد شدیدتر مصرف داروهای ملین توصیه می‌شود. اگر یبوست مزمن بود باید جهت بررسی این مشکل با پزشک مشورت کنید.
• تنگی مقعد : برای درمان تنگی مقعد در صورت لزوم انجام جراحی توصیه می‌شود.
• سندروم روده تحریک پذیر : این بیماری درمان قطعی نداشته و با مصرف دارو کنترل می‌شود.
• زگیل مقعد : تودههای زگیل با کرایو و لیزر درمان میشوند.
• دیورتیکولیت : موارد خفیف دیورتیکولیت معمولاً با تغییر رژیم غذایی و آنتی بیوتیک درمان می شوند. مواردی از دیورتیکولیت که احتمالاً باعث باریک شدن مدفوع می شود، معمولاً نیاز به درمان اضافی دارند. برخی از افراد مبتلا به دیورتیکولیت دچار آبسه می شوند که باید تخلیه شود. در موارد شدید، جراحی برای برداشتن بخشی از روده ممکن است ضروری باشد.
• نهفتگی مدفوع : این شرایط با برداشتن مدفوع گیر کرده در رکتوم درمان می شود. این می تواند به صورت دستی توسط پزشک انجام شود. همچنین ممکن است از مداخلاتی مانند شیاف یا تنقیه استفاده شود. 
•  سرطان : بسته به پیشرفت سرطان، درمان می تواند متفاوت باشد. جراحی برای برداشتن توده یک روش رایج است و ممکن است بیماری با شیمی درمانی یا پرتودرمانی یا هر دو درمان شود. 

  تشخیص  

یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است آزمایش هایی را برای کمک به تعیین علت مدفوع نازک توصیه کند. آزمایشاتی که ممکن است برای یافتن علت مدفوع نازک انجام شود می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• معاینه دیجیتال رکتوم : یک پزشک معاینه دستی انجام می دهد تا ببیند آیا می تواند توده ای را در داخل راست روده احساس کند. 
• آزمایش مدفوع : نمونه ای از مدفوع به آزمایشگاه فرستاده می شود و می توان آن را از نظر عفونت یا خون بررسی کرد. 
• کولونوسکوپی : در طی این روش، دوربینی در روده بزرگ قرار داده می‌شود، تا نقاطی را که ممکن است غیرطبیعی باشد یا باعث علائم مدفوع نازک شود، بررسی شود. اگر چیزی غیر طبیعی به نظر برسد، پزشک می تواند نمونه برای آزمایش بردارد.

منبع : www.verywellhealth.com/thin-stools-6455833

سوالات رایج باریک شدن مدفوع

نوشته ۱۰ علت باریک و تکه تکه شدن مدفوع اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.

برای درمان تبخال تناسلی راه قطعی وجود ندارد، فقط با مصرف دارو می‌توان این علائم را کنترل کرد.

تبخال تناسلی چیست؟

تبخال تناسلی (به انگلیسی genital herpes) یک عفونت شایع مقاربتی است. این بیماری باعث میشود، برآمدگی هایی تاول شکل و دردناک و اغلب پر از مایع در نواحی تناسلی ظاهر شوند. اصطلاحاً به این برآمدگی ها زخم های هرپتیک (زخم تبخالی) گفته می شود. 

علت تبخال تناسلی 

این بیماری در اثر ابتلا به نوعی ویروس به نام هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. این ویروس از طریق رابطه جنسی منتقل شده و برای انتقال صرفاً تماس پوست با پوست کافی است. این ویروس دو نوع رایج داشته که شامل موارد زیر می‌شود :

HSV-2

HSV-2 شایع ترین علت تبخال تناسلی است. این ویروس اغلب در نواحی زیر وجود دارد:

• در تاول ها یا مایعات ناشی از زخم ها
• پوشش مرطوب یا مایعات دهان
• پوشش مرطوب یا مایعات واژن یا رکتوم
• ویروس در طول فعالیت جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

HSV-1

HSV-1 نسخه ای از ویروس است که باعث تبخال یا تاول های تب می شود. افراد ممکن است در کودکی به دلیل تماس نزدیک پوست به پوست با فرد آلوده در معرض HSV-1 قرار بگیرند.

این ویروس در دهان یافت شده و فرد مبتلا به HSV-1 می تواند ویروس را در حین رابطه جنسی دهانی به اندام تناسلی شریک جنسی منتقل کند. 

دوره های عود  تبخال تناسلی ناشی از HSV-1 اغلب کمتر از شیوع ناشی از HSV-2 است .

تبخال تناسلی از چه طریقی منتقل می شود؟

این ویروس از طریق راه های زیر از فردی به فرد دیگر منتقل می‎شود :

• راه جنسی دهانی
• رابطه جنسی واژینال
• رابطه مقعدی
• از طریق تماس دست آلوده به ویروس
• از طریق تماس اسباب بازی های جنسی آلوده به ویروس
• زخم تبخال؛
• بزاق شریک مبتلا به عفونت تبخال دهان؛
• مایعات تناسلی از شریک مبتلا به عفونت تبخال تناسلی

نه HSV-1 و نه HSV-2 در دمای اتاق زنده نمی مانند. بنابراین به احتمال زیاد ویروس از طریق سطوح مانند دسته شیر آب یا حوله پخش نمی شود. اما بوسیدن یا به اشتراک گذاشتن یک لیوان نوشیدنی یا ظروف نقره ممکن است باعث گسترش ویروس شود.

علائم 

علائم این بیماری در هر فرد با شدت های مختلفی ظاهر می‌شود. این علائم بسته به وضعیت جسمی بین ۲ روز تا ۲ هفته بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس هرپس ظاهر می‌شوند. 

از طرفی اکثر افراد مبتلا به تبخال تناسلی هیچ علامتی ندارند یا علائم بسیار خفیفی دارند. علائم خفیف ممکن است نادیده گرفته شوند یا با سایر بیماری های پوستی مانند جوش یا موهای زیر پوستی اشتباه گرفته شوند. به همین دلیل، اکثر مردم نمی دانند که عفونت تبخال دارند.

زخم های تبخال معمولاً به صورت یک یا چند تاول روی یا اطراف اندام تناسلی، راست روده یا دهان ظاهر می شوند. این زخم ها به عنوان دوره عود شناخته می شود. تاول ها باز شده و زخم های دردناکی ایجاد می کنند که ممکن است یک هفته یا بیشتر طول بکشد تا بهبود یابد.

دیگر علائم این بیماری عبارتند از :

• درد یا خارش در اطراف اندام تناسلی
• برجستگی ها یا تاول های کوچک در اطراف اندام تناسلی، مقعد یا دهان
• زخم های دردناکی که هنگام پاره شدن تاول ها و ترشح یا خونریزی ایجاد می شوند.
• دلمه هایی که با بهبود زخم ها ایجاد می شوند.
• ادرار دردناک
• ترشح از مجرای ادرار
• ترشح از واژن

وقتی برای اولین بار این ویروس وارد بدن شده، ممکن است علائمی شبیه به آنفولانزا ایجاد کند که شامل موارد زیر می‌شود:

• تب
• سردرد
• بدن درد
• غدد لنفاوی متورم در کشاله ران

تبخال در چه نواحی ظاهر می‎شود؟

وقتی عفونت وارد بدن شده، و زخم تبخال ظاهر شود. ویروس می‌تواند به نواحی دیگر بدن گسترش یابد، به طور مثال اگر زخم تبخال را لمس کنید، دست آلوده به ویروس شده، تماس دست آلوده با دیگر نواحی پوست باعث انتقال این بیماری خواهد شد. تبخال تناسلی ممکن است در نواحی زیر ظاهر شود:

• باسن
• ران
• رکتوم
• مقعد
• دهان
• مجرای ادرار
• ولووا
• واژن
• دهانه رحم
• آلت تناسلی
• کیسه بیضه

عکس تبخال تناسلی مردان و زنان

با مشاهده عکسهای زیر میتوانید با شکل ظاهری این بیماری آشنا شوید:

دوره های عود بیماری

پس از اینکه برای اولین بار ویروس تبخال تناسلی وارد بدن شد، علائم مکرراً ظاهر می شوند. به این موارد شیوع مکرر یا دوره های عود بیماری می گویند.

اینکه هر چند وقت یکبار این بیماری عود می‌کند، در هر فردی متفاوت است. اما معمولاً دوره های عود در سال اول بیشتر است و به تدریج دفعات عود بیماری کاهش می یابد. همچنین علائم بیماری در دفعات اول شدیدتر هستند و به تدریج خفیف خواهند شد.

ممکن است چند ساعت یا چند روز قبل از شروع دوره عود، علائم زیر ظاهر شوند:

• درد ناحیه تناسلی
• درد سوزن سوزن شدن در پاها و باسن 

اگرچه تبخال تناسلی یک عفونت مادام العمر است، اما ممکن است با گذشت زمان تعداد شیوع آن کاهش یابد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر مشکوک به تبخال تناسلی یا هر بیماری مقاربتی دیگری هستید، و یا هر یک علائم این بیماری را تجربه می‌کنید، به پزشک مراجعه کنید.

عوامل خطر

موارد زیر خطر ابتلا به تبخال تناسلی را افزایش می دهند:

• تماس با اندام تناسلی از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی. داشتن تماس جنسی بدون استفاده از کاندوم، خطر ابتلا به تبخال تناسلی را افزایش می دهد. 
• زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به تبخال تناسلی هستند. این ویروس می تواند راحت تر از مردان به زنان سرایت کند تا از زنان به مردان.
• داشتن رابطه جنسی با چندین شریک 
• داشتن همسری که مبتلا به این بیماری است اما برای درمان آن دارو مصرف نمی کند. هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما دارو می تواند به محدود کردن انتقال آن کمک کند.
• ابتلا به  سایر عفونت های مقاربتی مثل HIV یا زگیل تناسلی خطر ابتلا به تبخال های تناسلی خطر افزایش می دهد.

عوارض

عوارض مرتبط با تبخال تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• انتقال به نوزاد : نوزاد ممکن است در حین زایمان به HSV آلوده شود. در موارد نیز ویروس در دوران بارداری یا از طریق تماس نزدیک پس از زایمان منتقل می شود. نوزادان مبتلا به HSV اغلب دارای عفونت اندام های داخلی یا سیستم عصبی هستند. حتی با درمان، این نوزادان در معرض خطر بالای مشکلات رشدی یا جسمی و خطر مرگ هستند.
• بیماری التهابی داخلی : عفونت HSV می تواند باعث تورم و التهاب در اندام های مرتبط با فعالیت جنسی و ادرار شود. اینها عبارتند از حالب، راست روده، واژن، دهانه رحم و رحم.
• عفونت انگشت: عفونت HSV می تواند به انگشتان انتقال یابد و باعث تغییر رنگ، تورم و زخم شود. به این عفونت ها هرپتیک ویتلو می گویند.
• عفونت چشم : عفونت HSV چشم می تواند باعث درد، زخم، تاری دید و کوری شود.
• تورم مغز: به ندرت، عفونت HSV منجر به التهاب و تورم مغز می شود که آنسفالیت نیز نامیده می شود.
• عفونت اندام های داخلی : به ندرت، HSV در جریان خون گسترش یافته و باعث عفونت اندام های داخلی شود.

جلوگیری

پیشگیری از تبخال تناسلی مانند پیشگیری از سایر عفونت های مقاربتی است.

• فقط یک شریک جنسی داشته باشید که برای بیماری های مقاربتی آزمایش شده و آلوده نباشد.
• در طول فعالیت جنسی از کاندوم یا سد دهانی استفاده کنید. اینها خطر ابتلا به بیماری را کاهش می دهند، اما از تماس پوست به پوست در طول رابطه جنسی جلوگیری نمی کنند.
• وقتی شریک مبتلا به تبخال تناسلی علائمی دارد، رابطه جنسی نداشته باشید.

اقدامات احتیاطی بارداری

اگر باردار هستید و میدانید که تبخال تناسلی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. زیرا مراقبت های دوران بارداری بسیار مهم است. برخی تحقیقات نشان می دهد که عفونت تبخال تناسلی ممکن است منجر به سقط جنین شود یا احتمال زایمان زودرس نوزاد را افزایش دهد. 

 ممکن است بیماری قبل از زایمان به جنین منتقل شود، اما بیشتر در حین زایمان این اتفاق می افتد. انتقال این بیماری می تواند منجر به یک عفونت کشنده در کودک شود. 

پزشک ممکن است توصیه کند که داروهای ضد ویروسی تبخال را در اواخر بارداری مصرف کنید. این داروها به جلوگیری از انتقال بیماری در زمان زایمان کمک می‌کند. اگر هنگام زایمان تبخال وجود داشته باشد، ممکن است پزشک سزارین را پیشنهاد کند. تا خطر انتقال ویروس به جنین کاهش یابد.

تشخیص

پزشک معمولاً می تواند با معاینه فیزیکی و بررسی سابقه فعالیت جنسی تبخال تناسلی را تشخیص می‌دهد. برای تایید احتمالاً از یک تبخال نمونه گرفته می‌شود. با بررسی نمونه ها در آزمایشگاه می توان  ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) و اینکه آیا عفونت HSV-1 یا HSV-2 است، را تعیین کرد. در مواردی آزمایش خون ممکن است برای تایید تشخیص یا رد سایر عفونت ها استفاده شود.

تفاوت تبخال و زگیل تناسلی

تبخال و زگیل هر دو از بیماریهای مقاربتی هستند که ممکن است علائم مشابهی داشته باشند، ولی کاملا متفاوت هستند. از تفاوت های این دو بیماری می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

•  تبخال باعث ایجاد زخم های تاول شده در حالی که زگیل تناسلی برجستگی های گوشتی ایجاد می‌کند. 
• عامل تبخال ویروس هرپس است در حالی که علت زگیل ها ویروس پاپیلومای انسانی است.
• تبخال با مصرف دارو کنترل میشود. اما بهترین راه درمان زگیل تناسلی با لیزر است.

درمان تبخال تناسلی

هیچ درمان قطعی برای از بین بردن ویروس تبخال تناسلی وجود ندارد! درمان‌های موجود  شامل مصرف قرص های ضد ویروسی برای کنترل علائم و شدت آنها است. مصرف دارو باعث می‌شود:

• تبخال ها سریع تر بهبود یابد.
• تعداد دفعات عود بیماری کاهش یابد.
• شدت و طول مدت علائم کاهش یابد.
• احتمال انتقال ویروس تبخال به شریک جنسی را کاهش می یابد.

داروها 

داروهایی که معمولاً برای تبخال تناسلی تجویز می شوند عبارتند از:

• آسیکلوویر (زویراکس)
• فامسیکلوویر
• والاسیکلوویر (والترکس)

درمان بستگی به شدت بیماری، نوع HSV ، فعالیت جنسی و سایر عوامل پزشکی دارد. بسته به اینکه آیا در حال حاضر علائم دارید یا خیر، دوز متفاوت خواهد بود. استفاده طولانی مدت از داروهای ضد ویروسی بی خطر در نظر گرفته می شود.

پماد

یکی از پماد هایی که برای درمان این بیماری استفاده می‌شود، پماد آسیکلوویر Acyclovir است. این پماد را می توانید بدون نسخه تهیه کنید اما بهتر است قبل از مصرف آن با پزشک مشورت کنید، تا دوز مناسب تجویز شود. این پماد در دو

درمان خانگی 

رعایت نکات زیر به بهبودی سریع تر کمک میکند:

• هنگام حمام کردن  دمای آب را در حالت معمول قرار داده و از  پاک کننده های ملایم استفاده کنید. 
• نواحی آلوده به ویروس باید با حوله تمیز پاک و خشک شوند،
•  استفاده از لباس نخی و راحت به درمان کمک می کند.

رابطه جنسی با وجود تبخال چگونه است؟

اگر تبخال دارید، باید با شریک جنسی خود در مورد خطر آن صحبت کنید. استفاده از کاندوم ممکن است به کاهش این خطر کمک کند اما هنوز هم خطر انتقال بیماری وجود دارد. داشتن زخم یا سایر علائم تبخال می تواند خطر گسترش بیماری را افزایش دهد. حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید، باز هم می توانید شریک جنسی خود را آلوده کنید.

 تبخال قابل درمان نیست، اما با مصرف دارو قابل کنترل است. استفاده روزانه از داروهای ضد ویروسی می تواند خطر انتشار ویروس را به دیگران کاهش دهد. 

منابع :

https://www.cdc.gov/std/herpes/stdfact-herpes.htm

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/genital-herpes/symptoms-causes/syc-20356161

سوالات متداول تبخال تناسلی

نوشته تبخال تناسلی خطرناک است؟ علت، علائم و راه های درمان اولین بار در درمان کلینیک پدیدار شد.